دروغ پردازی روزنامه های دست راستی در مورد حاکمیت ملی ایران با روی کار آمدن حکومت ملی آذربایجان روزنامه‌های طرفدار ارتجاع و دست راستی، آنها که می‌خواستند آذربایجان مستعمره تهران بماند به یاوه سرائی و دروغ گوئی در مورد نقض حاکمیت ملی و تمامیت ارضی می‌پرداختند. درحالی که سالها بود که مردم نه آزادی و نه حاکمیت ملی داشتند چرا که رضاخان و پسرش روزگار مردم را سياه کرده بودند. این حاکمان منصوب بیگانگان خون ملت را در شیشه کرده بودند، ولی روزنامه‌های وابسته به بیگانگان و گروه‌های ضدترک در تهران تشکیل حکومت ملی در آذربایجان را تهدیدي علیه حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران تبلیغ می‌کردند و با سیاه نمائی، خاک در چشم آزادی‌خواهان و ملت آذربایجان می‌پاشیدند. احمد سلیمی فرد در کتاب «نگاهی به تاریخ و جغرافیای شبستر و تسوج و صوفیان» می‌نویسد: "...جراید ارتجاعی آن روزگار چنین نوشته‌اند که فرقه دمکرات آذربایجان ساخته و پرداخته خارجی، متکی به ارتش سرخ و برای اعمال فشار بر دولت مرکزی برای کسب امتیاز نفت شمال و تهدیدی علیه حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران بود. اعمال حاکمیت ملی همواره منوط به دو پیش شرط اساسی است که فقدان هر یک از آنان امر حاکمیت ملی را به تعویق می‌اندازد. این دو پیش شرط عبارتند از: وجود ملت و حکومتی متکی به آراء عمومی و اراده آزاد ملی است. مردم ایران در زمان سال‌های سلطنت رضاخان از اظهار آراء خود محروم بودند، شادمانی مردم پس از سقوط رضاخان به یک انفجار شبیه بود و این فقط به سبب آن بود که مردم به رغم اشغال کشورشان امکان یافته بودند که بخشی از آراء و اراده خود را آزادانه بیان کنند. بایستی از نویسندگان جراید آن روزگار پرسید که آیا سلطنت رضاخان و فرزندش متکی به آراء عمومی و اراده آزاد ملی بود تا سلب قدرت از آنان به نقض حاکمیت ملی تعبیر گردد؟ "