تکاپوی غرب و حکومت وابسته به بیگانه در تهران برای مقابله با خواستهای قانونی حکومت ملی آذربایجان بعد از استقرار حکومت ملی در آذربایجان دولت انگلیس، آمریکا و حاميان آنها در تهران تلاش مضاعفی برای مقابله با حکومت ملی آذربایجان به عمل آوردند. سفیران انگلیس و آمریکا در تهران در طول دوره یکساله حکومت ملی تمام شبانه‌روز به وسیله عوامل خود تلاش مي‌كردند تا با حکومت ملی آذربایجان مقابله كنند و حکومت تهران از مشاورت آنها بهره‌های زیاد سیاسی و نظامی می‌برد. همچنین آمریکا و انگلیس برای از بین بردن حکومت ملی آذربایجان چندین دوره مذاکره با شوروی انجام دادند، از جمله در کنفرانس لندن (11 سپتامبر 1945/ 20 شهریور 1324) کنفرانس مسکو (دسامبر 1945/ آذرماه 1324) که برای از بین بردن حکومت ملی آذربایجان در تلاش بودند که با فشار بر شوروی و عقب راندن شوروی، حکومت ملی را از بین ببرند چرا که از نظر بین المللی در آن زمان تنها دولتی بود که در ظاهر از حکومت ملی حمایت می‌کرد. اردوگاه غرب و دست نشاندگان آنها در تهران وجود عناصر نظامی شوروی در آذربایجان را مانع حمله آنها به آذربایجان می‌دیدند و برای پیش بردن اهداف خویش تخلیه آذربایجان توسط ارتش شوروی را پیش می‌کشیدند. در حالی که، خود آمریکا حضور نظامی در ایران داشت و ژنرال شوارتسکف در راس ژاندارمری حکومت تهران قرار داشت ولی فشار مضاعفی برای تخلیه آذربایجان از عناصر نظامی شوروی (که بیشترآنها برادران ما از آذربایجان شمالی بودند) در مجامع و کنفرانسهای بین المللی وارد می‌کرد. حکومت تهرن هم با اتکا به پیمان اتحاد سه گانه بین ایران، شوروی و انگلیس که در سال 1324 منعقد شده بود در خواست تخلیه آذربایجان را از شوروی پی‌گیری می‌کرد که این درخواستها مطابق با اهداف آمریکا و انگلیس بود. در جریان اجلاس مسکو (اجلاس وزرای خارجه سه کشور بریتانیا، آمریکا و شوروی) دین آچسون قائم مقام وزیر خارجه ایالات متحده به هاریمن سفیر آمریکا در اتحاد شوروی نوشت: " سفیر ایران به وزارت خارجه تلفن کرده و با نگرانی و ناراحتی اطلاع داد که دولت او نمی‌خواهد بیش از این مناطق شمالی کشورش زیر تسلط قرار گیرد. آنان سرنوشت آذربایجان را از ایران جدا نمی‌کنند و اکنون (سرنوشت) ایران فقط به کمک ایالات متحده آمریکا بسته است". جیمز بیرنس وزیر خارجه آمریکا، مساله ایران را در دستور کار کنفرانس مسکو قرارداد. او در دیدار با استالین می‌گوید که ایران از شوروی به سازمان ملل شکایت خواهد کرد. این اولین باری بود که این جمله از زبان یک دیپلمات خارجی در دهان مقامات تهران گذاشته شد تا شوروی را بیشتر تحت فشار قرار دهند. استالین هم تخلیه آذربایجان را موکول به انقضای موعد مقرر در اعلامیه تهران دانست که این مساله موجب نگرانی دولت آمریکا، انگلیس و حکومت وابسته به آنها در تهران شد و برای مقابله با این نظر وزیر خارجه انگلیس ارنست بوین پیشنهاد کمیسیون سه جانبه (شوروی، آمریکا و انگلیس) را داد تا جهت رسیدگی به اختلافات به ایران سفر کنند و پیشنهاد دادند که حکومت ایران، تشکیل حکومت‌های منطقه‌ای در ایران را در نظر بگیرد و در بعضی ایالات کشور انجمن‌های ایالتی و ولایتی را احیاء کند و برای احیاء و استعمال زبان اقلیت‌ها قانونی تصویب کند. پیشنهادات کمیسیون سه جانبه مورد موافقت دولت ایران قرار نگرفت ولی دولت حکیمی برای نجات خویش از فشارها و فریب ملل ایران دستور داد که بدون فوت وقت انجمنهای ایالتی و ولایتی تشکیل شود.