طرح مساله ایران در شورای امنیت حکومت دست نشانده تهران برای تحت فشار قراردادن حکومت ملی آذربایجان به دستور آمریکا و انگلیس مساله آذربایجان جنوبی را به سازمان ملل برد و حسن تقی زاده سفیر ایران در لندن كه وابسته به گروه‌هاي فراماسونري بود موضوع تخلیه قوای شوروی از ایران را به سازمان ملل برد و در تاریخ 20/10/1324 شمسی مصادف با 10 ژانویه 1945 موضوع ایران در شورای امنیت در لندن مطرح شد. در كتاب آذربايجان ايران و آغاز جنگ سرد درباره ارجاع پرونده آذربايجان به شوراي امنيت و اميدهاي دولت مركزي به آمريكا مي نويسد: "...روزنامه تایم در شماره آخر دسامبر 1945 از قول هرالد مایور رئیس بخش خاورمیانه‌ای وزارت خارجه آمریکا با بررسی اوضاع نتیجه گرفته است امید ایران فقط به ایالات متحده است." قوام در تهران هم برای هر کاری از مشورت دیپلمات‌ها استفاده میکرد. هر اقدامی را با آنها چک کردف و بعد اقدام مي كرد. در مورد مساله فرستادن مسأله ایران به شورای امنیت هم با موری سفیر آمریکا مشورت کرد و بعد از موافقت آنها و توصیه‌های آنها به اين كار اقدام كردند. حمایت آمریکا از موضوع ایران در شورای امنیت بی‌دریغ بود. حتی وقتی که نماینده شوروی در خواست خروج موضوع ایران از شورای امنیت كرده بود نماینده آمریکا «استتینوس» مخالفت کرد. حسین علاء (نماینده ایران در سازمان ملل) 18 مارس 1946، 27 اسفند 1324 به توصیه آمریکا و به امید کمک‌های انگلیس و آمریکا شکایت دوباره ایران از شوروی را دوباره به دبیر کل شورای امنیت تسلیم نمود و با این کار، می‌خواستند شوروی هر چه سریعتر نیروهای خود را از آذربایجان تخلیه کند که در این کار هم موفق شدند و شوروی مجبور شد به دلیل تهدید اتمی آمریکا نیروهای خود را از آذربایجان تخلیه کند. روزنامه ايران ما در خصوص فشار آمريكا بر دولت مركزي جهت شكايت از شوروي در شوراي امنيت مي نويسد: "سفیر کبیر آمریکا در تهران به دولت ایران اطلاع داد که اگر دولت ایران به شورای امنیت متوسل نشود، دولت آمریکا موضوع را در شورای مطرح خواهد کرد ولی دولت ایران دیگر نباید امیدوار به کمک و همراهی آمریکا باشد"